Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Dzień szczególny w naszej szkole. Często wiele słów to za dużo…dlatego dziś, pragniemy złożyć gorące życzenia Wszystkim Bohaterom dnia codziennego: wielu radości w życiu, życzliwości i wyrozumiałości wszystkich ludzi!
Pozwólmy przemówić poezji nieżyjącej już młodej poetki Marty Dąbkowskiej, która na co dzień zmagała się z niepełnosprawnością a równocześnie tak pięknie o niej pisała…
„Plan”
Tak miało być
Bóg stworzył mnie inną
– by inni zobaczyli że jest inność
Kazał inaczej iść
– by ludzie mogli się obejrzeć
I zobaczyć że można iść inaczej – mimo wszystko
Dał mi dłonie niedołężne
– by ci co mają sprawne
Dostrzegli jak wiele mogą
Dał nogi koślawe
– by ci co narzekają że idą trudną drogą
Zobaczyli jak łatwo jest wlec nogę za nogą
Bóg dał mi zamiast mowy bełkotanie
– by ci co po ludzku mówią – zrozumieli
Jak cenne jest każde słowo zrozumiane
Dał mi Bóg mi brzydotę
– by ci co nie widzą swego piękna
Patrząc na mnie dostrzegli swą urodę
Stworzył mnie Bóg słabą
– by ci za bezsilnych się uważają
Pochylając się nade mną – zobaczyli jak wiele siły mają
Mówią – ona to jest biedna
A życie jej jest bezsensem
To nieprawda
Bo przecież
Taką Bóg mnie stworzył – więc taka jestem potrzebna
By prze ze mnie ludzie zobaczyli cień sensu w bezsensie
– i właśnie po to tu jestem