Erazm Józef Jerzmanowski – „Polski Nobel”
Erazm Józef Jerzmanowski to jeden z najwybitniejszych Polaków II połowy XIX wieku. Urodził się 2 czerwca 1844r. w Tomisławicach na Ziemi Kaliskiej. Wywodził się ze znanej, patriotycznej rodziny ziemiańskiej, był wnukiem Pawła Jerzmanowskiego – adiutanta Napoleona I. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie rozpoczął studia w Instytucie Politechnicznym w Puławach przerwane przez wybuch Powstania Styczniowego, w którym wziął udział. Jako powstaniec walczył w oddziale Mariana Langiewicza wspólnie z Adamem Chmielowskim – późniejszym Bratem Albertem. Po upadku powstania osiadł czasowo w Paryżu, gdzie uzupełnił studia techniczne i uzyskał stopień oficerski. W roku 1873 został wysłany przez francuskie przedsiębiorstwo zajmujące się eksploatacją gazu świetlnego do Stanów Zjednoczonych
Wykorzystując zdobytą wiedzę w krótkim czasie uzyskał kilkanaście patentów z dziedziny gazownictwa i założył kompanie gazownicze w kilku miastach Ameryki. Dzięki swej ogromnej pracowitości i opatentowanym wynalazkom stał się jednym z najbogatszych ludzi w Stanach Zjednoczonych. W tym czasie ożenił się z Amerykanką – Anną Koester.
Erazm Jerzmanowski pamiętał zawsze, że jest Polakiem i patriotą. Nie szczędził pieniędzy dla Polonii Amerykańskiej, wspierając jej działalność oświatową, finansował budowę polskiego kościoła w Nowym Jorku, utrzymywał też czytelnię polską. Hojne darowizny kierował do ubogich Polaków, do szkół polskich, na organizowanie wystaw i muzeów, by przypominały światu Polskę nieobecną na mapie Europy. Wspierał też działalność Muzeum Polskiego w Raperswille. W 1889 roku w uznaniu zasług dla Kościoła Katolickiego papież Leon XIII uhonorował go Orderem Komandorskim św. Sylwestra.