:::: MENU ::::

Zaburzenia Integracji Sensorycznej, a trudności w nauce.

  • Maj 04 / 2021
  • Możliwość komentowania Zaburzenia Integracji Sensorycznej, a trudności w nauce. została wyłączona
Centrum Proaktywności

Zaburzenia Integracji Sensorycznej, a trudności w nauce.

W dniu 28.04.2021 w Naszej Szkole odbyło się spotkanie specjalistów edukacji wczesnoszkolnej. Jednym z elementów spotkania było szkolenie pt. „Zaburzenia Integracji Sensorycznej, a trudności w nauce”, które poprowadził diagnosta i terapeuta zaburzeń Integracji Sensorycznej. W trakcie szkolenia zostały przybliżone trudności, z którymi borykają się dzieci z nieprawidłową organizacją bodźców (słuchowych, węchowych, dotykowych, smakowych), ale także bardzo mocno został położony nacisk na nieprawidłowości w interpretowaniu bodźców wynikających z ruchu i czucia głębokiego ciała w powiązaniu z zaburzeniami w zakresie napięcia mięśniowego. Wskazano jak takie zaburzenia wpływają na zdobywanie umiejętności szkolnych, takich jak pisanie czy
czytanie oraz nakreślono typowe zachowania w trakcie zajęć i przerw, które nie wynikają z tego, że dziecko jest „niegrzeczne”, ale boryka się właśnie z zaburzeniami Integracji Sensorycznej. Mam nadzieję, że szkolenie ułatwi nam zrozumienie trudności takich dzieci i wpłynie na większą świadomość i ewentualną diagnostykę takich uczniów. Poniżej załączam przygotowane materiały.

 

Zaburzenia Integracji Sensorycznej a trudności w nauce

Integracja sensoryczna, bazuje na podświadomym współdziałaniu zmysłów człowieka, które umożliwiają funkcjonowanie i wykonywanie codziennych czynności. Według A.J. Ayres „integracja sensoryczna to proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być wykorzystywane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu.” Zaburzenia sensoryczne są związane z układem nerwowym, który niewłaściwie
organizuje bodźce zmysłowe. Takie zaburzenia nie mają związku z uszkodzeniem narządów zmysłów, np. krótkowzrocznością.
W integracji sensorycznej bierze się pod uwagę zmysły takie jak dotyk, równowaga i propriocepcja. To właśnie na identyfikacji dysfunkcji w tych obszarach diagnozuje się zaburzenia SI.

DOTYK
Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej nadwrażliwe na dotyk przesadnie reagują na ból, nawet ten o niewielkim nasileniu. Długo narzekają nawet na drobne urazy. Nie lubią, jak są niespodziewanie dotykane, są szczególnie łaskotliwe. Często zdarza się, że narzekają na materiał ubrań, np. że jest zbyt szorstki lub drapie ich metka. Nie lubią czesać i myć włosów, unikają zabaw, przez które może się pobrudzić (na przykład lepienie w plastelinie, malowanie palcami, unika niektórych faktur, np. kleju, piasku). Zaburzenia związane z dotykiem mogą przybrać przeciwległy tor– mowa wtedy o podwrażliwości, Kiedy dziecko poszukuje kontaktu i bodźców w sposób agresywny (mocno się przytula, gryzie po ręku, uderza w ludzi, ściany), nie zwraca uwagi na skaleczenia, lubi się brudzić.

SŁUCH
Dziecko zasłania uszy gdy słyszy niektóre dźwięki albo muzykę – jest bardzo wrażliwe na bodźce słuchowe. Nie lubi przebywać w miejscach, gdzie jest głośno – jest zirytowane, pobudzone, zdekoncentrowane. Myli się podczas wykonywania poleceń słownych, potrzebuje powtórzenia. Nie przepada za zabawkami i przedmiotami, które wydają dźwięki.

WZROK
Dziecko jest nadwrażliwe na światło i nie lubi, gdy wokół niego jest zbyt wiele bodźców wzrokowych – mruży oczy, gdy jest słonecznie, preferuje półmrok. Ma problemy z czytaniem i przepisywaniem z tablicy. Nie potrafi skupić wzroku na jednym przedmiocie przez dłuższy czas. W przypadku podwrażliwości – przeciwnie – jest pobudzony, gdy otoczony jest przez wiele bodźców wzrokowych, dąży do nich.

WĘCH
Nadwrażliwość na bodźce węchowe objawia się na przykład częstym zatykaniem nosa, mówieniem, że coś w pobliżu brzydko pachnie. Nadwrażliwe dzieci preferują potrawy o łagodnym smaku, nie lubią intensywnych zapachów, takich jak perfumy, przyprawy, mydło. Mają odruch wymiotny w stosunku do niektórych zapachów. Podwrażliwe natomiast wąchają rzeczy nawet te nienadające się do spożycia, lubią mocno przyprawione dania, nie potrafią rozróżnić zapachu, ignorują nawet ostre i niezbyt przyjemne zapachy.

RUCH (UKŁAD PRZEDSIONKOWY) I CZUCIE
GŁĘBOKIE (UKŁAD PROPRIOCEPTYWNY)
Podobnie jak w przypadku dotyku objawy dotyczące tej sfery mogą wskazywać na nadwrażliwość i podwrażliwość. Nadwrażliwe dziecko unika zabaw i gier ruchowych, ma chorobę lokomocyjną, nie lubi wspinać się i przebywać na wysokości, nie lubi się huśtać, nie lubi, gdy ktoś nim porusza (na przykład próbuje
rozhuśtać). Sprawia wrażenie słabego fizycznie dziecka, szybko się męczy. Podwrażliwe natomiast uwielbia huśtać się i kręcić karuzelach, często huśta się na krześle, lubi szybkość i jest ciągle w ruchu.

NAPIĘCIE MIĘŚNIOWE
Z reguły obniżone. Co za tym idzie dziecko, albo jest bardzo ruchliwe, aby przez ruch podnieść napięcie, albo jest bardzo męczliwe, pokłada się trudno go zachęcić do aktywności fizycznej. Dzieci te mają problemy na WF- brak lub niska koordynacja ciała, trudności z grami zespołowymi typu piłka nożna, zburzenia równowagi- potyka się o własne nogi. Bardzo często dzieci te nie mogą usiedzieć w ławce, mają trudności szkolne (niewłaściwa praca gałki ocznej, trudnosci grafomotoryczne, koncentracja itp.).

SI obejmuje także zaburzenia w zakresie uwagi i zachowania. Są to: nerwowość, nadpobudliwość, impulsywność. Dziecko jest niespokojne, gdy musi pozostać w ciszy lub się skoncentrować, ma zmienny nastrój, szybko się rozprasza, ma problemy ze skupieniem się na jednym zadaniu.
Zaburzenia integracji sensorycznej u dzieci w wieku szkolnym i dorosłych mogą mieć dodatkowe objawy: na przykład słabe wyczucie odległości (stawanie za blisko ludzi, przedmiotów), mylenie kierunków, słaba koordynacja podczas gier sportowych, problemy emocjonalne (obrażanie się, upartość, agresywność), niska samoocena, brak wiary we własne możliwości, problemy z uczeniem się nowych aktywności.

Top
Facebook
Facebook
YouTube
Wielkość czcionki
Kontrast